范曾书画作品欣赏(四)
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true"> |
怀素临池图 画中怀素泼墨简笔,与一叶芭蕉构成奇险之境,用笔之高古劲挺,诚如怀素自序帖中所谓:“寒猿饮水撼枯藤,壮士拔山伸劲铁”。画上狂草学怀素,略具其神韵。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
稚 子 画一小童,持翠孟而喂鹦鹉,神态淳厚聪颖,古趣盎然,而鹦鹉似解人意,欲有所诉,范公兼爱众生之悲怀,溢于色泽线条之间。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
傲 视 世之花鸟画家,有空写物象之形迹者,有略得造物之神采者,而托物寄情有深致者,唯八大山人、潘天寿、李苦禅数人耳。范公偶写花鸟,观者以为自况,此图中公鸡独立侧目,有高士之风。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
朔 风 赋 写苏武身陷匈奴十八载,孤忠亮节,誓不屈降。范公题画云:“志士仁人有杀生以成仁,无求生以害仁,使于四方,不辱君命,苏武有之矣。”读者抚卷,能不泪下。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
桑麻絮语图 范曾先生平生最爱画老夫与童子喁语,以老夫祥和、童子痴迷,若夕晖朝辉,相映成趣,画中老翁似有疑窦而童子笑答,为拨迷津,道之所存,师之所存之意也。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
钟馗神威图 钟馗,俗称钟进士,唐明皇时传奇人物,唐明皇幸骊山得疾,梦一黎肤虬髯大汉捉鬼,剥而啖之,上悟而疾愈,中国历代以钟馗为驱邪扶正之人物典型。画中钟馗正持剑蒐妖,目光似电,有震慑魔煽魅火之神威在。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
老子出关 此幅构图,物象重叠组合,将古哲老子形象推至卷项,使人“高山仰止,景行行止”,童子回首遥望,读者视野亦随之扩展,眇眇情怀,意犹未尽。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
忠义千秋关圣帝造像
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
观世音菩萨造像
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
促 织 写两童子把玩瓦罐中之蟋蟀,与人初性善之说,渐有游离,物之好斗,自古已然,王国维重赤子之心,是祈万物和谐,不欲其相厮杀也。题画深痛赝品制造者,失赤子之心,是警世语也。
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0 resized="true">
|
水龙吟
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0>
|
帷飘白玉堂,帘卷碧牙床。楚女当时意,萧萧发彩凉
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0>
|
雁声远过潇湘去,十二楼中月自明
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0>
|
天阶夜色凉如水,坐看牵牛织女星
500){this.resized=true;this.style.width=500;}" border=0>
|
流水如有意,暮禽相与还
|